Nakalimutan natin Kung Sino Tayo

Kung sino talaga tayo ay atin nang nakalimutan
Inihihiwalay natin ang ating mga sarili
sa daloy ng Sankalikasan
Pag-ikot at paggalaw ng mundo,
hindi na natin namamalay
Tinalikuran natin ang normal na pag-inog ng buhay

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

Hinahanap lang natin
ang ating sariling seguridad at kapakanan
Tayo ay nagiging mapanira,
matugunan lamang  ang ating mga luho at kagustuhan
Nababaluktot na ang ating karunungan at kaisipan
Inaabuso natin ang ating mga kapangyarihan

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

Ngayon ay natitigang na ang sangkalupaan
Mga anyong tubig ay puno ng lason
at di na natin mapakinabangan

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

Nababalot ng polusyon ang kalawakan
at ang hanging ating nalalanghap ay wala na
ang kalinisan at kasariwaan
Pataas nang pataas ang temperatura sa sandaigdigan

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

Ngayon ay nakakalbo na ang mga kabundukan
Nawawalan na ng buhay ang mga kagubatan
Mga nilalang ng Diyos, naglalaho na sa Sankalikasan
At tayong sangkatauhan ay nalulugmok sa kahirapan

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

Tayo ngayon ay humingi ng kapatawaran
Handog na pag-aalaala,
hingin natin sa Diyos ng Sankalikasan
Hingin natin sa Kanya ang kakayahan na magbago
at maging katuwang Niya
sa pagpapanibago ng mukha ng mundo

Nakalimutan Natin Kung Sino Tayo

(Elizabeth Carranza)